Το μέγαρο Τόκου (οδός Κύπρου 14), χτίστηκε από τον καπνέμπορο Δημήτριο Τόκο το 1879 ως κατοικία του, όπως φαίνεται και στην επιγραφή πάνω από το υπέρθυρο («Δ.Τ. 1879»). Αξιόλογο διακοσμητικό στοιχείο είναι το καμπύλο αέτωμα/τύμπανο της στέγης του. Το μέγαρο χρησιμοποιήθηκε αργότερα ως Ιταλικό Προξενείο και το 1911 πέρασε στην ιδιοκτησία της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Κυριών Καβάλας (Φ.Α.Κ.Κ.). Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους το 1913 και έως το 1937 στέγασε το Δημαρχείο Καβάλας καθώς και Υπηρεσίες του Δήμου και μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ιδιωτικό Γυμνάσιο Παπασιδέρη. Από τη βεράντα του κτιρίου εκφωνήθηκαν πολιτικοί λόγοι όπως αυτός του Ελευθερίου Βενιζέλου, που επισκέφθηκε το 1929 την Καβάλα. Το 1979 αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να αναστηλωθεί και να στεγάσει τη νεοσύστατη Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Το μέγαρο Τόκου, όπως και τα περισσότερα αξιόλογα οικοδομήματα της Καβάλας, έχουν κτισθεί από Ηπειρώτες και Δυτικομακεδόνες μαστόρους. Στα κτίρια αυτά διακρίνονται απηχήσεις του ρομαντικού ρεύματος και του εκλεκτικισμού στην αρχιτεκτονική που κυριαρχούσε στην Ευρώπη στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Στο μέγαρο Τόκου, που είναι το αρχαιότερο από τα σωζόμενα παλαιά κτίρια της Καβάλας, συνδυάζονται νεοκλασικά και στοιχεία παραδοσιακής ντόπιας αρχιτεκτονικής με ολίγες διακοσμήσεις μπαρόκ στις εξωτερικές όψεις. Είναι κτίσμα οθωμανικού νεοκλασικισμού και μπαρόκ. Το ενδιαφέρον του κτιρίου αυτού βρίσκεται στη σύζευξη ακριβώς αυτών των αρχιτεκτονικών ρυθμών, την καλή κατασκευή και την ιστορική αξία του. Σήμερα στεγάζει την 12η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού.